In delen van Duitsland was het donderdag 20 juni Frohleichnam. Dat was een mooie gelegenheid om een lang weekend te prikken met Thomas en Sandra. Het plan is om met de boot naar Vlieland te gaan.
Donderdag 20 juni 2019
Om half 10 is alles ingepakt en zijn we klaar voor vertrek naar Makkum. Toch bijzonder hoeveel rommel spullen je meeneemt voor een paar dagen. In Zeewolde schijnt de zon, maar volgens buienradar regent het in noord Friesland en de wadden.
In Makkum is het nog droog, maar de lucht ziet er niet zo mooi uit. We zijn nog maar goed en wel de haven uit of het begint te miezeren.
In de sluis stopt het met regenen zodat we droog kunnen schutten. Naast ons ligt een groepje jongens met een huurboot. Zij liggen lagerwal en zijn niet erg ervaren. Bij het wegvaren uit de sluis klappen ze de hele tijd tegen de kademuur en schuren met de stootwillen langs de muur. Bijzonder dat iedereen maar een boot kan huren.
Buitengaats hijsen we snel de zeilen. Het lijkt erop dat we in ieder geval een stuk kunnen zeilen. De wind zit op noord, terwijl de voorspelling west was. Halverwege de boontjes moeten we de motor al bijzetten omdat de wind pal van voren komt. Dit was het begin van de ellende…… De wind krimpt langzaam naar west en dus hebben we de wind de hele tijd pal tegen 🙁
Gelukkig wordt het wel blauw en de zon brandt er stevig in.
Bij het binnenhalen van de genua kwamen we er achter dat er te weinig lijn op de roller zat. Eerst het grootzeil binnenhalen en dan een paar rondjes draaien om de genua op de rol te krijgen. Zal er voor de buitenwereld wel raar hebben uitgezien.
Bij het binnenvaren van Waddenhaven Vlieland schrokken we toch wel. Er was wel aangegeven dat er beperkt plek was, maar dat het zo vol lag hadden we niet verwacht. We zijn uiteindelijk aan gaan liggen bij een Duitser op de kop van D. Die zat daar duidelijk niet op te wachten, maar pech voor hem.
Onze Duitse buurman was ook niet heel gewillig om de stroom te delen. Uiteindelijk heeft hij toegestemd. Zo konden we tenminste koffie zetten.
‘s-Avonds lekker de Cobb opgestookt en lekkere dingen gemaakt:
Na het eten naar Strandpaviljoen Oost gewandeld.
Om 23.00 was iedereen klaar met de dag en zijn we naar bed gegaan.
Vrijdag 21 juni 2019
We zijn de dag rustig begonnen. Eerst uitslapen, koffie drinken, douchen, koffie drinken en ontbijten. Onze Duitse buurman had toch stiekem de stroom er weer afgehaald. Gelukkig konden we ergens anders stroom lenen. Na het ontbijt hebben we de boot in een lege box gelegd. Het plan van de dag was om het dorp in te gaan, terrasje te pakken en daarna lekker op het strand te gaan liggen. Dat plan is volledig gelukt. Alleen Carolien heeft overal staan kletsen en het halve eiland leeggekocht. Dat was niet de afspraak.
Het was echt heerlijk op het strand. Lekker uit de wind lezen en chillen.
Om 19.30 zijn we naar De Dining gegaan voor het avondeten. Dat was echt weer prima voor elkaar!
Zaterdag 22 juni 2019
De start van de dag was net als vrijdag; lekker rustig aan. We hebben de boot weer zeilklaar gemaakt voor de terugtocht. De wind is lekker, komt uit de juiste richting dit keer en de zond brandt op onze hoofden. Rond 11.30 de trossen los gegooid voor de terugreis.
Het was echt heerlijk zeilen. Niet al te hoog aan de wind een zo’n 10 knopen wind.
Zo bij de 2e helft van de Blauwe Slenk begon de wind aan te trekken. Eerst naar 12 knioen, daarna 15 en uiteindelijk naar de 18 knopen. Dan is aan de wind varen niet heel fijn. We gingen behoorlijk scheef. We hadden de vlaggenstok niet goed vastgezet, dus aan het einde van de Blauwe slenk vloog de vlag overboord. Daarna op de Pollendam een lelijk roze kussentje (dus dat was eigenlijk een meevaller). We hebben daar ook ons snelheidsrecord verbeterd: 8,9 knopen op het log. Bij het opdraaien van de boontjes wilde ik niet gijpen dus hebben we een traditioneel stormrondje gemaakt. Helaas bleeft een stootwil achter de genuaschoot hangen, dus ook nog een stootwil overboord. aangezien de wind nogal stevig bleef, hebben we het grootzeil naar binnen gedaan en zijn op de genua (met 6,6 knoop) verder gegaan.
Bij het invaren van de voorhaven bij Kornwerderzand schrokken we ons helemaal rot. Het lag er helemaal vol. Over de marifoon hoorden we al dat de sluiswachter meldde dat hij nog twee schuttingen van de grote sluis nodig had om de beroepsvaart weg te krijgen en dan begon aan de pleziervaart. Dit hebben we zelfs op hoogzomerdagen nooit meegemaakt. We zijn daarom maar aan de steiger gaan liggen om te wachten. Uiteindelijk duurde het drie uren voordat we door de sluis heen waren.
In Makkum lekker gedouched en avondeten gemaakt.
Na het eten nog een uurtje chillen en genieten van de rust in de haven. Niet te laat naar bed.
Zondag 23 juni 2019
Na het uitslapen en ontbijt de boel ingepakt en opgeruimd. Thomas en Sandra moesten om 14.30 al op Amsterdam Centraal zijn voor de ICE terug naar huis.
Uiteraard stonden de bruggen bij Kornwerderzand en Den Oever open voor de maffe watersporters. Hebben die niets beters te doen?
Wat me nog opviel dit weekend:
- We hebben het nog niet zo druk meegemaakt in de sluis en op de eilanden. Zelfs niet hoogzomer.
- Er waren extreem veel Duitsers op het water. Ook veel meer dan andere jaren. Vlieland was toch een redelijk Nederlands eiland, maar nu ook veel Duitsers.
- Mensen met kinderen hebben we nauwelijks gezien. Mensen met honden des te meer. En die mensen leggen nu al loopplanken uit voor hun Fifi die de halve steiger in beslag nemen.
- Vlieland is minder leuk aan het worden door de drukte in de haven. Er liggen ook steeds meer boten “permanent” en onbewoond lijkt het. De doorstroming is daardoor minder.